Last updated on mei 20th, 2023 at 06:55 pm
Uitgave 16, november 2002
Mensen en hun jachten (slot)
Lieve lezers, waar ik nu woon, is het nu ongeveer 1 graad, maar het zonnetje schijnt. Dat is hier al heel wat…..de klokken luiden, op de markt zijn de worsten aan het spetteren, de markt verkopers staan verkleumd hun handen te kloppen en hun voeten te stompen…
U vraagt zich al af waarom ik nu in het hoge noorden woon, noordelijker dan Nederland zelfs, namelijk het prachtige stadje van Luebeck, waar ik tegenover het huis van Thomas Mann, (Boodenbroek) woon.
Ik geef U groot gelijk, dat is niet niets, na 10 jaar Spanje, opeens weer naar het noorden te gaan. Palmen, blauwe zee, zonnetje…dat zit er even niet in. Eerlijk gezegd moest ik weer eens verandering hebben, ik snakte naar de dingen wat ik in Spanje niet zo goed kon krijgen..cultuur, verenigingen, theater, bioscoop (in de originele taal), een bibliotheek van zes verdiepingen, wandelingen in een bos versierd met de mooie kleuren van de herfst, sneeuw, en acceptatie door de mensen om me heen; want wie in Mallorca werkt merkt zelf dat de integratie niet zo vlot verloopt, en hier ben ik , in de ogen van de Duitser, gewoon een Duitser maar met een grappig accent. Een soort van Rudi Carell.
Een derde van mijn leven in Spanje doorgebracht. Het is onwaarschijnlijk hoe iemand de kou weer in kann gaan denkt u nu, maar alles heeft zijn prijs. Ik ben er zeker van dat voor vele van jullie Mallorca een paradijs is, en dat is het ook…maar zelfs een paradijs kan na tien jaar gewoon lijken. Vandaar dat ik dit laatste stukje schrijf.
Dit wil niet zeggen dat ik niet van Spanje en de Spanjaard hou, in tegendeel; ik mis Mallorca al, en dat is misschien de hele bedoeling van deze actie; namelijk dat ik even wat verandering nodig heb. Waardering komt als iets gemist wordt, als je iedere dag biefstuk eet, is een varkenslapje ook wel een keer lekker.
Ik zal zeker vaker Mallorca bezoeken, en het vaste land (waar mijn zus woont), dus een stukje Spanje zal ik altijd blijven houden. En wie weet, komt de stap om weer terug te gaan al eerder dan ik denk. Maar voorlopig heb ik het hier heel goed naar min zin.
Iedereen die mijn stukjes gelezen hebben, wil ik hartelijk bedanken. Ik hoop dat mijn navolger net zoveel plezier gaat hebben, want dat was het zeker..met veel plezier heb ik geschreven, maar ook de Mallorca Vandaag gelezen.
Ook een grote bedankt aan Allard, en ook een applausje, want met veel doorzet vermogen heeft hij iets gedaan voor de Nederlanders op Mallorca, wat tot nu toe niemand op deze wijze gedaan heeft. Ook, een grote waardering voor zijn geduld, want ik moet eerlijk zeggen; ik was altijd maar net op tijd met mijn stukje, een deadline vind ik ogenschijnlijk toch iets moeilijks…J
Bedankt ook aan de mensen in Mallorca die mijn leven opgekleurd hebben; waaronder Mona, Patricia, Gaston, Maria, Jean, Scooby en Nieve van Sa Cova in Santanyí, wel een heel bijzonder plekje in nemen.
Adieu, en groetjes,
David Hessels