Last updated on mei 20th, 2023 at 06:56 pm
Leestijd: 4 minutenGris: de Saarlooswolfhond op Mallorca
Wat is een Saarlooswolfhond, in de wandeling de Saarloos genoemd?
De Saarloos is een puur Nederlands ras genoemd naar zijn fokker de heer Saarloos die in 1954 begonnen is met het fokken van dit ras door middel van een kruising tussen een wolf en een Duitse herder.In 1974 is het ras officieel erkend door de Raad van Kynologisch beheer, hetgeen de heer Saarloos helaas niet meer heeft mogen meemaken omdat hij toen reeds overleden was. De saarloos is een hond maar met heel veel kenmerken van de wolf: Zijn bouw, zijn spitse snuit, zijn gele ogen en zijn haar zijn typisch die van een wolf. Er zijn grauwbruine en donkergrijze Saarlozen. Ook heeft zijn karakter nog veel van de wolf, wat schuw , zeer territoriumgevoelig en hij leeft het liefst in een roedel dus met meerdere honden samen. Juist zijn karakter maakt dat het zeker geen hond is die voor iedereen geschikt is, hij heeft echt een baas nodig die weet hoe hij met deze hond om moet gaan. Zeker deze hond moet goed gesocialiseerd worden wil hij in onze maatschappij kunnen leven. Dit socialiseren is een discussiepunt in Nederland, de Nederlandse rasvereniging van de Saarloos fokt juist op dit karakter en wil dit zo behouden opdat het zoveel mogelijk een wolf blijft, terwijl de mening van veel fokkers, dierenartsen en ook mijn mening is dat je juist wel moet socialiseren omdat de hond een goede kans moet hebben stand te houden in deze mensenmaatschappij. Een ander probleem is het gebrek aan “genetisch materiaal” dwz dat er natuurlijk niet zoveel Saarlozen van verschillende bloedlijnen zijn om het ras te behoeden voor populair gezegd inteeltproblemen. Hier wordt op dit moment in Nederland over gediscussieerd en aan gewerkt.
De oplossing zou zijn een nieuwe kruising tot stand te brengen tussen een wolf en een Duitse Herder, maar het zijn pas honden in de vijfde generatie en wat doe je dan met als de voorliggende generaties. het kruisen op zich is niet zo´n probleem want dat kan dmv kunstmatige inseminatie. Enfin , we zullen daar ongetwijfeld meer over horen.
Guillermo van Mallorcan kende deze honden, hij had in Zweden veel met wolven gewerkt en wilde graag een Saarloosreu. Om hier aan een Saarloos te komen was nog niet zo eenvoudig, daar de bij de rasvereniging aangesloten fokkers alleen maar honden in Nederland willen verkopen die daar blijven en die in principe ook eigendom van de vereniging blijven voor de eventuele latere beschikbaarheid om er mee te fokken. na veel navraag toch een aantal goede fokkers gevonden die wel bereid waren een hond in het buitenland te verkopen mits de hond een geschikt tehuis zou krijgen, hij zou worden opgehaald en er regelmatig contact met de fokker zou blijven over het wel en wee van de hond.(Het is o.a. verboden de hond hier te verkopen, er mee te fokken etc zonder voorafgaand overleg en met toestemming van de fokker) Uiteindelijk ook een fokker gevonden die in december een nestje zou krijgen ”Di Canelupi” in Utrecht.Na aan alle benodigde formaliteiten te hebbn voldaan werd ons een saarloosreu(mits er uiteraard voldoende reuen zouden zijn) toegezegd en begin februari kon ik naar Nederland om Gris op te halen. Zijn officiële naam luidt: Cupido Gris Loza di Canelupi.
Hij woonde met zijn vader en moeder een tante en toen nog een zusje bij de familie Corneille in Utrecht. Was gewend aan mensen en huiselijk verkeer en er was dus al begonnen met het socialiseren. Zijn familie zijn prachtige niet schuwe saarlooshonden en Gris een prachtige grijze pup met een brutaal snuitje en een prachtige vacht. hij was toen ruim 7 weken oud en woog 7,5 kg. In de auto naar het vliegveld was hij nog wat schuw maar eenmaal op de luchthaven aangekomen wilde hij al gauw de tas uit om alles te observeren. Hij ging onder de bank zitten en hield vanaf daar alles scherp in de gaten.Om spugen onderweg te voorkomen had hij die ochtend niet gegeten, daar was hij het kennelijk niet mee eens want mijn broodje(ik had ook nog niet gegeten) verdween al gauw in zijn maag. In het vliegtuig heeft hij zich keurig gedragen, niet gespuugd en niet gehuild(overigens had de fokker mij een stukje van zijn deken meegegeven zodat hij een bekende geur bij zich had, en dat hielp goed).
Op het vliegveld van Palma stonden Guillermo en Carmen ons op te wachten en werden op slag helemaal verliefd op deze kleine ondeugd.
Gris woont nu in Mallorcan samen met een Duitse herder van dezelfde leeftijd met een ratero Mallorquin en twee katten alsmede met de andere honden van Guillermo: Alas,Wanda en Aron.
Hij is inmiddels een echte ondeugende puber geworden die Guillermo handen vol werk bezorgt maar het gaat heel goed met hem en ook Gris zal moeten leren te gehoorzamen. Hierover zullen wij U later meer vertellen. Op bijgaande foto is Gris net 4 dagen bij zijn nieuwe baas. Als besluit van dit stukje zou ik met klem willen vragen aan iedereen die honden heeft deze correct uit te laten dwz op straat aan de riem, voorkomen dat andere mensen worden lastiggevallen, op punten waar hij los mag lopen , hetgeen helaas zeker in de gemeente Lluchmayor bijna nergens is, hem lekker laten spelen maar wel op hem letten, het blijft jouw verantwoording, roep hem terug als een andere eigenaar van een hond dit je verzoekt ,de andere hond kan ziek, oud of loops zijn en die moeten toch ook naar buiten. Voorkom dat hij achter joggers, fietsers etc aangaat, niet iedereen houdt van honden en roepen “hij doet niets hoor” maakt de schrik van de ander niet minder, en ruim zijn uitwerpselen op. Als we met zijn allen het goede voorbeeld geven worden misschien meer eigenaars wat bewuster in hun gedrag en kunnen we bewijzen dat een hond geen overlast in de maatschappij is maar een goede kameraad.
Als we dit niet doen wordt de weerzin tegen honden alleen maar groter, worden we steeds meer met scheve ogen aangekeken en het eind van het liedje is dat de hond geen deel van leven meer heeft. Graag zou ik willen vragen om reacties van mensen die net als ik veel van honden houden, een normale opgevoede hond hebben en ook vinden dat we tegenwoordig helemaal niets meer mogen en er ook geen fatsoenlijke plaatsen zijn waar de hond kan rennen en spelen en dus socialiseren door de omgang met andere honden. Het idee is als we met voldoende mensen/honden zijn een protestmars te organiseren op het strand van Lluchmayor waarbij we eisen dat er plek komt voor honden ook in de zomer want ook veel honden houden van zwemmen en niet iedereen heeft een auto om kilometers te rijden naar een plek waar er (nog) niets van gezegd wordt. Reacties graag aan de redactie van dit blad.
Marja de Leeuw
Voor meer informatie over hondenschool Mallorca (Centro Canino Mallorcan):
Guillermo Novoa Povedano
Ctra. a Selva Km, 2