Last updated on mei 20th, 2023 at 06:58 pm
Uitgave 34, mei 2004
Gemiste kans
Zoals de meeste lezers inmiddels wel weten, werden er begin april op Mallorca de kwartfinales van de Davis Cup gespeeld. Allard heeft in de vorige editie van M.V. volledig verslag gedaan over de wedstrijd, dus daar hoef ik niet over te schrijven. Toch wil ik er graag nog even op terugkomen, maar om een heel andere reden.
Op zaterdag werd de dubbel gespeeld. En omdat het op Mallorca nooit regent hoef je je als regisseur van zo’n live-programma ook niet druk te maken over een regenpauze. Toch?!! Laat het nou die zaterdag, het weerbericht voorspelde het al dagen daarvoor, gaan regenen. Vervolgens verschijnt op het scherm, gepresenteerd door de afgod NOS, i.v.m. de regen wachten wij op het vervolg van Spanje-Nederland. Een blik op de grauwe lucht en gestaag vallende regen en je weet dat het deze dag niets meer wordt. Meer dan 2 uur was deze tekst over een opname van de Plaza de Toros te lezen. Je hoorde de regen kletteren en het geschreeuw en gezang op de achtergrond van een groepje dronken en debiele oranje-studenten. Zij zongen in al hun wijsheid, ‘het is stil aan de overkant’, dat klopte ook wel want de Spaanse supporters waren naar binnen. 2 uur lang heb je een medium ter beschikking waar je een paar 100.000 landgenoten naar een stilstaand beeld laat koekeloeren. Je bent dus met je cameraploeg al een paar dagen op Mallorca en het enige wat je doet is bij de spelers informeren hoe het met hun buik-schouder-lies of bilspierblessure is. Voor de rest doen de heren en dames van de sportverslaggeving weinig meer dan genieten van een goede maaltijd met een goed glas wijn. Is er nou geen hotemetoot-idioot in zo’n gezelschap die de cameraploeg, in geval van een regenpauze, op pad stuurt om een leuk verantwoord promotiefilmpje te maken. Al is het maar als geste naar je gastheren op Mallorca. In een filmpje van bv. een uur had Mallorca eens anders belicht kunnen worden dan het grauwe en verloederde el Arenal of de bezopen en van God los zijnde Engelsen aan de Costa de Calvià, wat meestal in van die ranzige programma’s vertoond wordt. Bloeiende bomen en bloemen, de bergen van de Tramuntana, de groene heuvels en dalen van de Llevant, dat kan wedijveren met de Toscane. Mogelijkheden van wandelen en fietstochten door de prachtige natuur en de vele golfcourts die het eiland rijk is. De hoeveelheid intieme strandjes met vaak prachtig gerestaureerde hotels en de mogelijkheid van agrotoerisme. Eindelijk zendtijd om de mooie kant van Mallorca te promoten. Maar nee, de vele euro’s kostende registratie van deze tenniswedstrijd laat geen ruimte voor eigen ideeën van deze lieden onder leiding van Jac. van Gelder. Tunneldenken noemen ze dat. Een gemiste kans!
Meesterschilder
Een paar weken geleden had ik het genoegen om een paar dagen met de Duitse meesterschilder Tommy op pad te gaan. Hij moest in een nieuw gebouwd huis zo’n 18 kamers verven. En daar ik aardig met een roller overweg kan vroeg hij mij mee. Op een ochtend pikte hij me op en we reden in stralende zonneschijn van Llucmajor over de stille landweggetjes naar Porreres en verder langs bloeiende velden en bomen via Felanitx naar de heuvels achter Portocristo. Het landhuis was in stijl gebouwd op een heuvel met een wijd uitzicht zo ver je kon kijken. Vele kleuren groen en het blauw van de zee in de verte. Rust en stilte, buiten een enkele auto was er alleen het geluid van de natuur. Bij binnenkomst moest ik wel even slikken, alleen maar witte muren. Dat werd een aardig karwei. De opdrachtgever had voor elke kamer een aparte kleurwens. Toen we aanvingen met de 1e kamer mixte Tommy de gewenst kleur die exact met het kleurstaaltje overeenkwam en kon ik aan de slag. Dit was de basiskleur. Daarna gaat Tommy aan de slag, met een soort borstel verwerkt hij een tweede laag die iets donkerder is en vaak daarna een nog donkerder tint. Het is alsof hij een schilderij schildert en het resultaat is verbluffend. Zo liepen we in een paar dagen de kamers af. Je zag het huis verfraaien. Hij geeft desgewenst kleuradvies en bevalt de kleur niet helemaal, geen probleem, hij mixt en tovert wat tot je tevreden bent. Hij mag met recht de titel meesterschilder voeren. In Nederland kennen we dat niet meer, maar in Duitsland moet je er nog steeds examen voor doen om die titel te mogen voeren. 13 jaar inmiddels is hij Meister. Buiten het verfraaien met kleuren is hij ook stukadoor en kan hij een wand of schouw met marmereffect behandelen. Daarnaast heeft hij op Mallorca het alleenrecht op een splinternieuw product. Zeker hier op het eiland hebben velen te maken met vocht- of schimmelplekken op wand en plafond. Hij heeft een soort rubbermateriaal dat met de spatel aangebracht wordt en daarna overgeschilderd. Garantie dat al die lelijke plekken in huis niet meer terugkomen of er moet een lek zitten. Dus heb je een idee of probleem om je huis te verfraaien zowel binnen als buiten, bel Tommy eens. Tel. 670 592 234. Resultaat van zijn werk kun je o.a. bekijken in el Arenal bij bar “De heeren van Amstel” of bij Lounge-café Sunset Boulevard (Bal.12).
Tot volgende maand
G.P.