Last updated on mei 20th, 2023 at 06:57 pm
Uitgave 14, september 2002
Werther komt binnen in de Vliegende Hollander samen met een vriend, aan de tapkast ziet hij Henk zitten die honderduit met de kelner Arturo praat. Zodra hij zijn Duitse vriend in de gaten krijgt, springt Henk op en komt onmiddellijk Werther en de nieuwkomer de hand schudden.
-Dit is mijn vriend Helge uit Leipzig.
– Hallo, hoe gaat het?
– Heel goed, jij moet Henk zijn, Werther heeft me veel over jou verteld.
– Ik hoop dat je niet alles gelooft wat hij zegt…- antwoordt Henk.
Samen drinken ze een biertje terwijl ze de gebeurtenissen van de voorbije zomer bespreken. Henk die zich al helemaal Mallorcaans voelt – zijn vrouw en zijn zoon waren het al van bij de geboorte – drukt zijn bezorgdheid uit over het alarmerend gebrek aan Duitse toeristen tijdens het voorbije hoogseizoen.
– Ik weet niet waarom, maar deze zomer zijn tien percent minder Duitse toeristen aangekomen en zoals je misschien weet, Helge, zijn jullie de basis van het toerisme op het eiland, we beginnen jullie te missen.
– We hebben verkiezingen in Duitsland – legt Helge uit – en aan de politieke onzekerheid moeten we de twijfels toevoegen over onze eigen economie, de werkloosheid is nog steeds heel hoog, de mensen vertrouwen niet meer in onze instellingen en bedrijven, vooral dan in het oosten van Duitsland waar ikzelf vandaan kom…
– Bovendien – voegt Werther toe – is het vandaag de dag bijna goedkoper van Duitsland naar Turkije te reizen dan naar Mallorca en hoewel iets duurder zijn de bestemmingen op de Caribische eilanden en in Latijns-Amerika ook erg in trek…
– Natuurlijk – weet Henk – en daarbij is de ecotaks de druppel die de emmer doet overlopen.
– Ik vind de ecotaks een goed iniatief – komt William tussenbeide, die zojuist aangekomen is met het fotoalbum van de vakantie onder de arm – als wij niet investeren in het behoud van onze landschapsrijkdom en natuur zal niemand meer zin hebben om terug te keren naar deze vakantiebestemming.
– En als we allemaal Spanjaard worden, moeten we nooit meer zo’n toeristenbelasting betalen – stelt Henk voor.
– Maar Henk, weet je dan niet hoeveel papieren nodig zijn om de nationaliteit aan te vragen? Volgens mij is dit geen oplossing maar een paardenmiddel! – weerlegt William verbouwereerd.
DE SPAANSE NATIONALITEIT AANVRAGEN
Veel burgers van de Europese Unie vinden het niet meer nodig van nationaliteit te veranderen. Nu ze door de Europese wetgeving van dezelfde rechten kunnen genieten als de Spanjaarden, is het inderdaad niet meer zo belangrijk. Soms kan het wel een gevoelskwestie zijn. Of misschien droomt u van een politieke carrière in het Spaanse parlement of wilt u in het Spaanse leger tot een belangrijke graad opklimmen. Want voor dat soort functies moet u wel de Spaanse nationaliteit bezitten, ook om rechter te worden, minister of diplomaat. Voor de meeste andere jobs maakt het eigenlijk weinig uit of u wel of niet Spanjaard bent.
Voor buitenlanders uit niet-EU-landen is de situatie natuurlijk anders
De Spaanse nationaliteit kan verkregen worden door een bepaalde verblijfsperiode in het land. Daarbij wordt een wettelijk verblijf bedoeld, dus met verblijfsvergunning.
Meestal gaat het om een periode van tien jaar. Op die regel bestaan uitzonderingen. Voor politieke vluchtelingen is de minimumtermijn vijf jaar. Spanje onderhoudt nog altijd bijzondere diplomatieke verhoudingen met vroegere kolonies, de Latijns Amerikaanse landen, Filippijnen en Guinea Ecuatorial: twee jaar wettelijk verblijf is in principe voldoende. Dezelfde regel geldt voor landen waarmee een nauwe historische band bestaat, Andorra en Portugal. Ook sefardische Joden moeten slechts twee jaar wachten om de nationaliteit aan te vragen. Wie in Spanje geboren is of met een Spaanse partner getrouwd, moet op een periode van een jaar rekenen.
Hoe zit het met de papierwinkel voor de aanvraag?
U hebt er wel een aantal paperassen voor nodig. Het officieel aanvraagformulier is te verkrijgen bij het Ministerie van Justitie aan het loket voor ‘nacionalidad’. Het adres: Ministerio de Justicia, San Bernardo 45 planta baja, 28015 Madrid, telefoonnummer 91 390 20 35. U dient het aanvraagformulier samen met de vereiste documentatie in op het dichtstbijzijnde ‘Registro Civil’ of kantoor voor burgelijke stand. In Palma bevindt het Registro Civil zich in de gebouwen van de rechtbank of Juzgados, Via Alemania, 5, sótano.
We sommen even de nodige documenten op.
U heeft een geboorteakte nodig, die vraagt u aan bij de dienst voor burgerlijke stand of bevolkingsregister van uw geboorteplaats. Vaak is het mogelijk dat een familielid de akte aanvraagt en opstuurt met uw schriftelijke toestemming en handtekening. Niet vergeten het document te laten legaliseren. Daarvoor is een apostille van Den Haag de beste manier, die moet aangevraagd worden in uw geboorteland, meestal bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Zo bent u zeker dat de akte in Spanje geldig zal worden verklaard. Als u geen meertalige geboorteakte kan krijgen, is een officiële of beëdigde vertaling noodzakelijk. Daarvoor spreekt u een beëdigd vertaler aan die erkend is door het Spaans Ministerie van Buitenlandse Zaken.
Daarbij moet u ook een ‘certificado de antecedentes penales’ indienen. Dat is een bewijs van goed gedrag van zeden of blanco strafblad. Het wordt aangevraagd in het land van uw huidige nationaliteit, bij het ministerie van justitie. Ook dit document moet gelegaliseerd en beëdigd vertaald worden. De apostille van Den Haag vraagt u aan bij het ministerie van Buitenlandse Zaken van uw land, de beëdigde vertaling bij een officiële beëdigde vertaler in Spanje.
Hetzelfde ‘certificado de antecedentes penales’ vraagt u ook hier in Spanje aan. Als u even verder leest, ziet u precies hoe die aanvraag moet gebeuren.
Daarbij stapt u ook nog even naar het gemeentehuis. U krijgt daar het ‘certificado de empadronamiento’ of bewijs van inschrijving in de gemeente. Als u van plan bent de Spaanse nationaliteit aan te vragen, is het van groot belang u zo snel mogelijk bij de gemeente in te schrijven.
Bovendien heeft u nog een document nodig dat aantoont dat u het vereist aantal jaren in Spanje hebt verbleven. Dat bewijs kan verschillend zijn naargelang de situatie, meestal is uw verblijfsvergunning voldoende.
Als u met een Spaanse of Spanjaard gehuwd bent, dient u ook een huwelijksakte in. Dit papier kan u krijgen bij het Registro Civil of dienst van de burgerlijke stand van de plaats waar het huwelijk plaatsvond. Daarbij ook een geboorteakte van uw echtgeno(o)t(e).
Het is belangrijk dat alle documenten van recente datum zijn, over het algemeen wordt een geldigheidsduur van drie maanden vooropgesteld.
AANVRAAG VAN ‘CERTIFICADO DE ANTECEDENTES PENALES’ IN SPANJE
We hadden het zojuist over het ‘certificado de antecedentes penales’, bewijs van goed gedrag en zeden of blanco strafblad.
Het is interessant hier even bij stil te staan, want het wordt vaker gevraagd dan u misschien denkt. Niet alleen voor nationaliteitsaanvraag, ook bijvoorbeeld voor een wapenvergunning, als u zich als handelaar wil inschrijven of voor het uitoefenen van bepaalde beroepen. Dit bewijs toont aan dat een persoon een blanco strafblad heeft, met andere woorden niet strafrechtelijk veroordeeld is geweest. Als de veroordeling jaren geleden voorviel, kan die al van het strafblad zijn geschrapt.
Welke papieren hebt u nodig voor de aanvraag?
- U vult een officieel formulier in. Dat kan u krijgen in een tabakswinkel (estanco, let op het logo ‘tabacos’) of op het Ministerie van Justitie. Vergeet niet te vermelden waarvoor u het nodig hebt, het bewijs zal alleen voor dit doel geldig zijn.
- U neemt ook uw identiteitskaart, paspoort of verblijfskaart (‘residencia’) mee.
- Uw vertegenwoordiger kan ook het bewijs aanvragen met een rechtsgeldige copie van uw identiteitsbewijs, zijn of haar eigen identiteitsbewijs, beroepspas en schriftelijke toestemming met uw handtekening.
Waar kan u hiervoor terecht?
Bij het Ministerie van Justitie, de plaatselijke afdeling in Palma heet ‘Gerencia Territorial del Ministerio de Justicia’ en bevindt zich rechtover Hacienda, calle Cecilio Metelo.
Enkele rondjes later na een gezellig gesprek over koetjes en kalfjes, begint Henk zich zoals gewoonlijk in een bijzondere toestand van verlichting te voelen, plots ziet hij alles helder en duidelijk. Hij neemt het woord, iedereen wacht zwijgend en vol verwachting op zijn woorden en met gezag begint hij in zijn betoog de onverbiddelijke logica van zijn redenering uit de doeken te doen.
– Beste vrienden, om van dit eiland te genieten en zo weinig mogelijk voor die luxe te betalen is het beter Mallorcaan te zijn en zeker geen toerist, zo hoef je geen ecotaks te betalen, daarom is het beter de Spaanse nationaliteit aan te vragen, maar natuurlijk met domicilie en woonplaats in Spanje binnen het eiland, daarom moeten we ons inschrijven in een Mallorcaanse gemeente, maar de vraag is: welke gemeente van het eiland is het voordeligst voor wie zuinig wil leven?
– Volgens mij is het Palma, want zo heb je alles bij de hand en kan je veel verplaatsingen vermijden – antwoordt William.
– Het is zeker Soller want als officiële inwoners van deze gemeente sparen we niet alleen de ecotaks uit maar ook de tol van de tunnel, of we krijgen tenminste een fikse korting bij de verplaatsingen in die richting – beslist Henk.
– Ik rijd toch nooit naar Soller – weerlegt Werther.
– Heel jammer, ik raad je aan vaker te gaan want het is een van de interessantste plaatsen van het eiland en een prachtige natuurlijke haven… – antwoordt Henk.
– Dat zal wel, maar ik heb daar boven niets verloren – zegt Arturo.- Het is niet moeilijk argumenten te vinden om deze stad te prijzen die bovendien de poort is van de Tramuntana, maar hoe kunnen we Soller bereiken zonder duizelen bij de duizendeneen bochten van de bergen die de stad omringen en beschermen? Ik daag jullie uit daar aan te komen zonder het wonder van de moderne techniek, de tunnel van Soller, te doorkruisen. Als het jullie lukt, betaal ik een rondje.
– Begin alvast te tappen – lacht Helge – ondertussen leg ik jou uit hoe je de trein van Soller neemt.
Juan Costa. Abogado
Kristien Lesage. Beëdigd vertaler