Last updated on mei 20th, 2023 at 06:56 pm
Uitgave 14, september 2002
Huidproblemen
Dagelijks verschijnen een groot aantal patiënten in de praktijk vanwege huidaandoeningen variërend van jeuk, haarverlies, roodheid, wonden ontstekingen, bulten ,enz. Een huidprobleem kan primair zijn, dus een op zichzelf staand ziektebeeld zijn, maar ook secundair, het gevolg van een ander probleem. Het stellen van een diagnose is daardoor niet altijd gemakkelijk, de symptomen zijn vaak gelijk. Een allergie kan er hetzelfde uitzien als een mijteninfectie.
De anamnese(vraaggesprek)is belangrijk, de leeftijd van het dier, ras geslacht, omgeving, voeding, hoe het begonnen is, wanneer, wat is er aan gedaan. Hierop volgend de meest voorkomende oorzaken:
-Parasitaire aandoeningen
Zoals vlooien, luizen, teken, deze kun je waarnemen met het blote oog. Vlooien en luizen geven jeuk en daardoor kaalheid, roodheid en ontsteking. Luizen kom je niet zo vaak meer tegen, maar kun je verwachten als dieren van een markt of uit een asiel komen. De eieren zijn als roos aan de haren gekleefd.
Al deze parasieten zijn goed te behandelen met allerlei sprays, spot ons en banden enz.
Mijtinfekties zijn moeilijker vast te stellen, ze zijn met het blote oog niet te zien. Er zijn oppervlakkig en diep in de huid levende mijten. Vaak zijn ze met huidafkrabsels en aansluitend microscopisch onderzoek niet makkelijk aan te tonen. Ook zijn ze over het algemeen niet makkelijk te behandelen. Voor de mens kunnen ze besmettelijk zijn.
-Schimmelinfecties
Vaak gepaard met haarverlies, jeuk is wisselend, meestal besmettelijk voor meerdere diersoorten ook voor de mens. Ze treden op bij slechte immuun status of secundair als een huid zijn bescherming verliest. De diagnose is te stellen m.b.v. microscopisch onderzoek en speciale tests. Vooral waar vele dieren samen zijn, zoals catteries en asiel komt het voor. Vooral perzenfokkers zijn er bang voor. Het is aan te raden alvorens een Perzische kat aan te schaffen de huid goed te onderzoeken. Een schimmelinfectie vereist meestal een intensieve en langdurige behandeling.
-Bacteriële infecties
Een bacteriële infectie kan op zichzelf staan, maar is vaak het gevolg van een ander probleem. De anamnese is belangrijk, met welk ras heb je te maken.
Bij Duitse herders komt de primaire pyodermie voorbij cockerspaniëls het lipplooi-eczeem, maar ook ten gevolge van bijten en krabben kan er een pyodermie(bacteriële infectie) ontstaan.
De diagnose wordt gesteld door microscopisch, bacteriologisch onderzoek. Een symptomatische behandeling is belangrijk maar zeker zo belangrijk is een oorzaak te vinden.
-Allergieën
Deze kunnen een acuut of een chronisch verloop hebben. Speciale vormen van allergie zijn b.v., atopie, voedingsmiddelallergie, contactallergie, vlo-allergie.
Atopie (een inhalatieallergie) gaat gepaard met ernstige jeuk, meestal gelokaliseerd op poten, kop, oksels, echter de hele huid kan mee doen. Veel voorkomende allergenen zijn: huisstof, huisstofmijt, meelmijten, onkruid-grassen- en boompollen. De diagnose is door middel van intracutane huidtests en/of bloedtests, waarbij de laatste minder betrouwbaar is.
Voedingsmiddelallergie is een allergie op basis van een bepaald voedermiddelbestanddeel. Diagnose door gedurende langere tijd een allergeenvrij dieet te geven. Die zijn tegenwoordig commercieel verkrijgbaar.
Bij contact allergie is het dier overgevoelig voor bijv. een vloerbedekking waarop het ligt of een schoonmaakmiddel. De diagnose is meestal niet eenvoudig. Een vlo-allergie is een allergische reactie op vlooienspeeksel, het zegt dus niets over het aantal vlooien.
-Hormonale aandoeningen
Meestal zijn dit chronische huidveranderingen gepaard gaande met haarverlies, meestal symmetrisch, huidatrofie of pigmentveranderingen, jeuk ziet men zelden. Oorzaken zijn o.a. schildklierproblemen, hyperfunctie van de bijnieren, testikeltumoren en nog vele andere. De huidveranderingen kunnen opvallend zijn, maar meestal zijn er nog andere klachten terug te voeren op de oorzaak.
-Auto-immuunziekten
Bij auto-immuunziekten ontwikkelt een hond of kat immuniteit tegen zijn eigen weefsel. Dit kan bijv. Tot pigmentverlies leiden en tot vele andere huidaandoeningen. Het komt weinig voor daarom ga ik er niet verder op door.
-Tekorten aan vitaminen, mineralen, enz.
Tegenwoordig zie je dit nauwelijks.
Ik hoop dat ik duidelijk gemaakt heb dat het lang niet altijd gemakkelijk is om een huidprobleem snel op te lossen. Dat er vaak meerdere tests en/of bloedonderzoeken nodig zijn.En dat een prik om de jeuk weg te nemen bijna nooit de oorzaak oplost. Hebt u verder nog vragen of problemen kunt u altijd terecht bij uw dierenarts.
Met vriendelijke groeten,
Marianne van der Wal