Last updated on mei 20th, 2023 at 06:58 pm
Uitgave 44, januari 2005
Laatst kreeg ik een heel leuk boekje in handen, geschreven door Arjan Visser.
Het heet de tien geboden en het zijn allemaal interviews met bekende Nederlanders en iedere keer zijn de tien geboden de vragen. Al deze verhalen zijn eerder gepubliceerd in het dagblad Trouw. Er zijn gesprekken met Youp van ’t Hek, Theo van Gogh en André Hazes, in totaal 27. Heel leuk en zeer leesbaar. Bij gij zult niet vloeken, zegt Midas Dekkers, schrijver en bioloog, „overigens geloof ik dat vloeken wél helpt. Anders zou ik niet weten hoe ik een Ikea-kast in elkaar zou moeten zetten“. Ook zegt hij, het leven leeft. En sterft. En leeft weer. En sterft weer. Het komt nergens vandaan en het gaat ook nergens heen. Als je je afvraagt wat de zin van het leven is, ga je ervan uit dat er een zin is. Tot zover Midas Dekkers. Iedereen probeert op zijn eigen manier invulling en zin aan het leven te geven.
Zo las ik laatst een uitspraak van Daphne Dekkers; ik leef in het hierNUmaals, want eerst is er niets en daarna ook niets. Dus geniet nu. Wat doe je met de jouw toegewezen tijd, gebruik je het om net als Keith Richards, gitarist van de Stones en Eric Clapton zanger, gitarist om 10 jaar van hun leven onder te duiken in dopesville, oftewel zwaar aan de heroïne verslaafd te zijn. Keith zei eens, ik ben blij dat anderen opgeschreven hebben wat ik in die tijd gedaan heb, ikzelf kan me niets herinneren. Als ik naar een snelwandelaar kijk tijdens de Olympische Spelen die daar 50 km. wandelt op een manier waar ons lichaam niet op gebouwd is, dan is dat voor die persoon de ultieme zin, daar traint hij jaren voor. Of wat te denken van de deelnemer aan de 6-voudige triatlon, 23 km. zwemmen, 1080 km. wielrennen en 250 km. hardlopen, en dat alles achter elkaar. Of die vrouw in Amerika die samen met haar moeder het wereldrecord copuleren heeft, ze werkte meer dan 300 man achter elkaar af. Na afloop vertelde ze dat ze spierpijn had. Ook een mooie vond ik van Georgina Verbaan een soapsterretje in Nederland, voor haar was haar leven geslaagd als ze in het 8 uur journaal bij haar overlijden genoemd wordt. André Hazes kwam in het 8 uur journaal en in alle zichzelf respecterende praatprogramma’s, plus een heel stadion vol dat naar zijn afscheid kwam. Of ik nu van zijn muziek hou of niet, goedbeschouwd zijn het liedjes over het leven gemaakt met het rijmwoordenboek in de hand, geen hoogstaande literaire werkjes. Maar iedereen genoot er op zijn manier van. Daarbuiten zat zijn grootste zin in een biertje samen met vrienden. Laatst werd door de Telegraaf en de KRO de verkiezing van grootste Nederlander gehouden, uit een lijst van 200 kandidaten werden 10 kandidaten geselecteerd, uit die lijst mocht het Nederlandse volk kiezen. Pim Fortuyn won. Dus met alle respect, door de walgelijke daad van een debiele milieufaat, die Fortuyn als een dier afknalde, is hij de grootste Nederlander. Terwijl hij op dat moment nog moest beginnen aan datgene wat hem misschien ooit de grootste zou kunnen maken, vreemd. Ik zag laatst een programma waarin een pater vertelde over zijn klooster in de Alpen. Hij zat daar al meer dan 40 jaar met andere broeders, 23 uur per dag zaten zij geheel vrijwillig in doodse stilte in hun cel te mediteren, het ene uur in vrijheid bestond uit liturgische gezangen zonder met elkaar te spreken. Alleen op maandag maakten zij een wandeling door de bergen en konden ze met elkaar praten, volgens die pater was het dan heel gezellig. En dat voor hun Heer en herder, tsja.
Dan las ik dat het universiteitsziekenhuis in Tilburg over dodelijke fouten in ziekenhuizen zei, dat het ook leermomenten waren. Dat een chirurg leert van de fout van jouw dood, dan heeft je leven in ieder geval zin gehad voor de volgende. Alleen ben ik blij dat ze in de luchtvaart niet zo denken. Ik hoef niet bij het leermoment van de piloot te zijn, dus heb ik liever dat hij alles gewoon driedubbel checkt. Er zijn mensen die in de tijd dat ze wakker zijn achter de computer zitten. Het leven bestaat alleen nog maar uit een beeldscherm. Of de godganse dag voor de televisie, de ene soap na de andere kijkend. Ik koop liever een boek, heb ik het hele verhaal in een keer, zij lezen in principe 10 boeken tegelijk. Maar voor hen is het een zinnige tijdsbesteding. Wat te denken van Theo van Gogh, hij had zich, buiten het feit dat hij mooie films gemaakt heeft, ten doel gesteld om zijn mening zo ongenuanceerd mogelijk naar buiten te brengen. Ik moest altijd lachen als hij mensen lekker schoffeerde met een walm van rook om zijn hoofd. Een clown met intelligentie alleen konden anderen de humor er niet van inzien en slachtte hem af als een varken. Je mening is dodelijker dan roken schreef iemand. Veel mensen zijn jaloers op het leven dat popsterren leven.
Bill Wyman gitarist van de Stones heeft meer dan 35 jaar deel van deze band uitgemaakt, buiten zijn voorkeur voor zeer jonge meisjes, 14 of 15 jaar, heeft hij weinig tot niets aan het creatieve proces bijgedragen. Nu hij uit de band is zegt hij dat al die jaren alleen maar lamlendig rondhangen geweest is, wachten tot hij zijn riedeltje mocht doen. Hij klonk in het interview zeer verbitterd, waarom ben je er dan 30 jaar geleden niet mee gekapt denk ik dan. Dan de schrijvers die hun hele leven hun droom najagen om HET boek te schrijven om er achter te komen dat geen uitgever het wil hebben. Of het winkelmeisje die dag in dag uit tegen haar zin met een chagrijnig gezicht staat te werken, gaat wat anders doen of probeer anders plezier in datgene wat je doet te hebben. Wiel Coerver vroeger een redelijke profvoetballer is onlangs 80 geworden, Deze man heeft altijd zijn droom gehad, hij heeft een leerprogramma bedacht waardoor ieder jongen leert met de bal om te gaan alsof het zijn vriendin is. Liefde voor de bal. Nu eindelijk na heel veel jaren wordt het in Engeland omarmd en wordt het verplichte oefenstof voor voetbalscholen. Alleen uiteraard niet in eigen land want daar wordt hij pas na zijn dood geëerd[zie Fortuyn]
Een van mijn favoriete schrijvers is Ernest Hemingway, ik ben bij zijn huis/museum wezen kijken in Havana. Helaas mocht je er niet meer in omdat een of andere debiel de boel een keer kort en klein geslagen had. Had daar een ogenschijnlijk mooi leven, ging terug naar Amerika pakte een jachtgeweer en schoot zijn schedeldak eraf. Had waarschijnlijk een writersbloc. Van Herman Brood begrijp ik zijn dodensprong vanaf het Hilton nog wel, door alle drugs en drank was zijn lichaam op. Hij sprong zover ik begrepen heb tijdens een ontwenningskuur en heeft waarschijnlijk de waarheid onder ogen gezien. Of wat te denken van de meest briljante geesten, die op het eind van hun leven getroffen worden door Alzheimer. Daar zit je dan terug als kind, dan is misschien dat jachtgeweer…. Over 100 jaar zijn de helden van nu waarschijnlijk allang vergeten, misschien een enkele muzikant of schrijver die de tand des tijds overleeft. Alleen de schilder die al wat sterfelijk is eeuwigheidswaarde geeft, maar dan is het toch eerder het schilderij dan de schilder. Zin van het leven, volgens psycholoog Wijnberg heeft het probleem vooral te maken met het feit dat mensen voortdurend de zin van het bestaan in zichzelf zoeken. Volgens zijn stellige overtuiging is dat het leven van elk mens alleen zin heeft als dat leven door een ander als zinnig wordt ervaren. Ofwel die gouden medaille van die snelwandelaarster geeft haar het gevoel van respect in de ogen van anderen, dus eigenwaarde.
Wat ik me alleen nog afvraag, zouden de miljoenen kinderen die sterven door honger en aids in Afrika ook zo met die gedachte van de zin van het leven bezig zijn. Of is overleven en voedsel en medicijnen te krijgen belangrijker. Zolang het benodigde geld voor oorlogen gebruikt wordt blijft er voor hen niet veel over, wat een wereld.
Tot volgende maand
G.P.